Bugün yaşanılan sıcak gelişmelere yönelik birşeyler söyleme ihtiyacı hissettim ve başka bir yerde yapmış olduğum yorumumu buraya da eklemek istedim. Gazze’de yaşanılanlara tepkimi ancak yazılarla verebilirim, ama dünyayı yöneten liderler tepki koyma fırsatları varken bile ses çıkarmadılar. İşte bugün o nedenle önemli;
Tayyip Erdoğan’ın Davos olayında paranoyakça tutumlar arayamaya gerek olmadığını düşünüyorum. Oy toplamak için dünya genelinde kendine savaş açılmasını hiçbir lider göze alamaz. Siyasi ya da diplomatik bir tavır sergilemese de insani bir tavrı olduğu apaçık. Günlerdir tam bir beyaz körlük içinde izliyoruz ekranlarda katledilen halkı. Gık çıkarmayan onca liderin, onca gazetecinin önünde başbakanın bu şekilde davranmasını takdir ettim. Üsluba pek çok eleştri geliyor; Venezuella için bir kurtuluş umudu olan Chavez için de konuşmayı bilmiyor diyorlar, oysa söylediği şeylerin nasılından çok doğruluğu üstünde durulmalı. Hugo Chavez ve Tayip Erdoğan’ı aynı kefeye koymak elbette imkansız. Sadece Gazze’deki dram ve Davos olayına odaklı konuşuyorum. Başbakanın konuşmasında doğru olanı gördük. Varolan ve dillendirmeyi kimsenin cesaret edemediği bir acı. Akpye bakış açım elbet değişmedi. Çünkü konu ne Tayyip Erdoğan ne de Akp bu noktada. Konu sadece bir halkı göz göre göre toprakla bir kılan başka bir ülkeye hiç ses çıkarılmaması. Gazzeliler için biraz daha nefes demek Davos olayı ki gerçekten belki de ‘biraz daha nefes’ .. çünkü hala ölüyorlar.
Yalnız tümüyle yahudi düşmanlığına sevk eden yazılar görüyorum. Çok yazık. Takdir etmek için takdir edilenin tam aksi yönünde davranılmasından başka bir şey değil. Tüm kimliklerden sıyrılıp sade insan olarak bu olaya bakmak nasıl mümkün olabilir acaba? Ak parti ile alıp veremediklerim çok, ama esasen benim insanlık suçları işleyenlerle alıp veremediklerim var. Bombalar arasında yalnızca bir terör örgütünden uzatılan eli tutmaya çalışan onlarca çocuk. Şimdi ise başka bir devlet başbakanı ona el uzatıyor. Dünya bu şekilde barışa yönelebilir ancak. Bu şekilde o çocuk büyüdüğünde aynı kıyımlara vesile olmaz. Gazze için ben de ağlıyorum hem de tüm bürokrasilerden ve kimliklerden uzak bir şekilde. Kimseyi ne yerme ne de övme zamanı. Savaşın ortasında kalanlar için tek bir söz bile kurtuluş umududur…
3 MAYMUN 